Het zesde boeket
Aldo was 22 toen hij zijn studie architectuur afrondde, hij woonde in een alleraardigst flatje in Milaan, en zijn stageplaats bij een architectenbureau in het centrum van de stad was, zonder dat hij er iets voor had hoeven doen, omgezet in een contract van drie jaar. Soms, als hij ’s avonds thuis kwam, na snel nog wat boodschappen gedaan te hebben in een buurtsupermarktje dat tot half 11 open was, vroeg hij zich af wat hij zou antwoorden als iemand hem zou vroeg: ‘Zeg eens Aldo, ben jij gelukkig?’ (meer…)